U potrazi za vječitom mladosti smo ovaj put naletjeli na - sport. I zaista, naučnici su dokazali kako tjelovježba usporava proces starenja.
Jedan od bitnih faktora koji utječu na starenje je skraćivanje krajeva kromozoma koje nastaje usljed kopiranja DNK tokom diobe stanica.
Što su kraći krajevi kromozoma, to je stanica više ostarila. Kada dužina kromozoma dostigne određenu kritičnu dužinu, genetske informacije se gube. Posljedice su fatalne za funkciju stanice.
Poznato je da fizička aktivnost poboljšava rad srca, jača zglobove i mišiće, ali i usporava starenje stanica. Naučnici su dokazali da sport usporava skraćivanje krajeva kromozoma, takozvanih telomera.
Zaključak se temelji na studiji koju su britanski naučnici sproveli na 2400 blizanaca.
Lynn Cherkas i njene kolege sa Kraljevskog fakulteta u Londonu su u studiji pregledali blizance među kojima je bilo 180 parova jednojajčanih blizanaca. Ispitivali su blizance o njihovom životnom stilu, o načinu i učestalosti fizičke aktivnosti, o navici pušenja i trenutnim ili ranijim oboljenjima. Uz to su im uzeli uzorke krvi i na taj način su dobili bijela krvna zrnca, te su ekstrahirali njihovu DNK i odredili dužinu telomera.
Dokazalo se kako aktivniji učesnici u studiji imaju dužinu telomere koja odgovara razlici od deset godina u usporedbi sa dužinom telomere neaktivnih učesnika. Jasne razlike u dužini telomera su naučnici otkrili i kod jednojajčanih blizanaca od kojih je jedan blizanac aktivniji od drugog. U obzir se od samog početka nisu uzeli težina i pušenje. Telomere veoma aktivnih blizanaca su bile čak za 200 nukleotida duže od telomera neaktivnih blizanaca.
Jedno od mogućih objašnjenja za navedenu pojavu bi bilo da nadražene odrasle matične stanice duže održavaju svoje telomere stabilnima. O tome da se tokom sporta oslobađaju proteini koji su odgovorni za međustaničnu komunikaciju se međutim i dalje može špekulirati.
Ni sami autori studije i dalje nemaju ključno objašnjenje za način na koji fizička aktivnost utječe na starenje stanice. Oni pretpostavljaju da se tokom aktivnosti možda zaustavljaju upalne reakcije i na taj način se smanjuje oksidativni stres u stanicama što pozitivno utječe na dužinu telomera.
Doduše, postoji i prirodni mehanizam koji usporava skraćivanje telomera. Enzim telomeraza, otkriven 80.-ih godina, može usporiti trošenje DNK. Ipak ovaj enzim ne rješava potragu za vječnom mladošću jer izaziva rak. Iz tog razloga se istraživači karcinoma i zanimaju za ovaj enzim i za telomere.
